நான் இருக்கிறேன்.

நான் இருக்கிறேன்.

ஆதியில் ஒரு சேதி இருந்தது.
அச்சேதி
தன்னைப்
பல்வேறு
ஊடகங்கள் வழியே பரிமளிக்கச் செய்தது.
உயிர்கள் மலர்ந்தன
இப்பூவுலகு முழுவதும் அச்சேதியே.
பர மண்டலங்களிலும் அதுவே.
மிக்கதோர் திறனில்
நுண்ணணுத்திரியில்
ரகசியத்தின் ரகசியமாய்
கருவுக்குள் கருவாய்
மூடிவைத்து
ஏழு கடல், ஏழு தீவு தாண்டி
சிந்துபாத் கதையாய்
அன்றிலிருந்து இன்றுவரை
ஒரே சேதிதான்.
எங்கு நோக்கினும் அச்சேதிதான்.
கொல்லைப்புற புடலையில்,
பின்னிப்படரும் பூசணியில்…
ஆம். நேற்று பூசணிதான் காட்டிக்கொடுத்தது!
பாரிப்படர்ந்து, பச்சை இலையுள் மூடி மறைத்து
பாதுகாத்த ரகசியத்தை நேற்று
பட்டவெளியில், பட்டுப் போன இலைகளின் ஊடே
பூசணிக்காய் நிற்கிறது.
ஒரு கர்ப்பக்கிரகம்
ஒரே சேதிதான்.
நான் இருக்கிறேன்.

In the beginning was a message

In the beginning was a message
This message spread everywhere
in the blast of a super nova
in the fine dust of a star
in the birth of a planet
in every organism that evolved.
like in holy grail this message was
guarded with utmost secrecy
deep within a body
deep within a cell
deep within nucleus
deep within DNA
Strangely enough!
this secret revealed itself
in an autumn pumpkin
who knew where the pumpkin was
when it was fertilized
which flower bear that seed.
But the Autumn revealed the secret.
All the leaves have fallen
the guarded leaves,
the guarded twain
everything weathered.
there stands the huge pumpkin
the Sanctum Sanctorum!
I am here!